ขอไว้อาลัย คางคกน้อยในลานจอดรถ

บางที ความชะล่าใจ ก็ทำให้เราต้องเสียใจไปอีกนาน

ผมพบคางคกขนาดตัวไม่ใหญ่มากในลานจอดรถชั้นใต้ดินที่คอนโด เริ่มเห็นเค้าราว 1 เดือนก่อนหน้านี้ ชอบโดดลงไปหลบในรางระบายน้ำตื้นๆที่มีคะแกรงเหล็กครอบอยู่ ผมตั้งใจจะเอาเค้าไปปล่อย แต่ไม่อยากจับมือเปล่าๆเหมือนจับอึ่งอ่างหรือกบ ซึ่งจับได้สบาย คางคกจะปล่อยเมือกทำให้ต้องเดินขึ้นลิฟท์ไปล้างมือ เลยตั้งใจจะหาถุงมาจับในวันหยุดแล้วขับรถไปหาที่ปล่อยไกลๆ

วันธรรมดาก็ออกจากคอนโดแต่เช้า กลับมาก็ 5 ทุ่ม และเป็นบางวันที่พบกัน ซึ่งความเร่งรีบในตอนเช้ากับการอยากรีบขึ้นไปบนห้องในตอนดึกทำให้ประมาท คิดว่าเอาไว้ก่อนก็ได้ วันหยุดเคยเอาถุงลงมาชั้นใต้ดินเดินหาก็ไม่เจอ วันธรรมดาเจอกันก็ไม่มีโอกาสซะที

เช้านี้ ภาพที่ทำให้เสียใจไปอีกนานก็ปรากฏ คางคกตัวนั้นนอนท้องแตกตายอยู่กลางลานจอดรถ ผมได้แต่สำนึกผิดกับความชะลาใจ ผลัดวันประกันพรุ่งของตัวเอง สุดท้ายก็ได้แต่ไปทำบุญอุทิศส่วนกุศลให้เค้า

ผมผิดเอง..